Met de laatste zonnestralen die scheerden over de bewolkte Alpentoppen keerde Co vanavond weer terug naar Rome. Zo prachtig melancholiek als Ka kan schrijven, dat kan Co niet. Maar ook Co voelt de afstand nu hij weer terug is in Rome. Een afstand die niet helemaal te overwinnen is. Zelfs niet met warme herinneringen, een gezamenlijke maan, kruidnootjes en marsepein.Gelukkig is afstand inderdaad betrekkelijk. Dankzij de wonderen van de luchtvaarttechniek kon Co even een weekendje heen en weer. Een reis die zijn recente voorouders weken of maanden zou hebben gekost.... En ach, wat is een reis van 1600 kilometer als je 'm vergelijkt met het oneindige heelal of met de eindeloze leegte tussen atomen? Hoe betrekkelijk afstanden in werkelijkheid zijn is goed in beeld gebracht op deze pagina. Reis heen en weer van yoctometers tot yottameters; van de bouwstenen van de quantummechanica tot de grenzen van ons bijna eindeloze heelal. Helaas kan ik deze pagina niet in de blog zetten, maar het is de moeite waard, dus:
KLIK HIER
En de betrekkelijkheid der dingen is natuurlijk ook prachtig in beeld gebracht in deze gouwe ouwe van Monty Python:
Behalve over afstand kun je natuurlijk zeggen dat tijd betrekkelijk is... Maar Kacokijk heeft al eerder aangegeven dat hier wel grenzen aan zijn.
En ach, morgenochtend zien Ka en Co elkaar weer op de Skype en over 2,5 week komt Ka naar Rome!
Heerlijk vooruitzicht...
1 opmerking:
En het was zo fijn om Co even te zien! Hoop datie genoten heeft van de schuttingbiertjes voordat hij terugvloog....
meddu
Een reactie posten