vrijdag 5 november 2010

In katholieke sferen

Eerst naar de Nederlandse kerk en dan de zegen van de paus ontvangen op het Sint Pietersplein. Hoeveel Nederlandse katholieken zullen er niet zijn die warme herinneringen hebben aan zo'n zondagochtendje in Rome? Co maakte het twee weken geleden mee, samen met zijn pa en ma en tante Nel. Het begon al goed met de Nederlandse mis in de Friezenkerk. De kerk was afgeladen vol (Volgens Vaticaan- en Italiaanse taal-kenner Lidy Peters zit de best lopende Nederlandse parochie in Rome). En drie pastores achter het altaar bedienden de feestelijk gestemde kerkbezoekers. Het geheel had een knusse, ouderwetse katholieke sfeer die passend werd afgesloten met het Nederlandse én het Friese volkslied.
Na de mis haastte iedereen zich naar buiten om op tijd op het Sint Pietersplein te zijn voor de zegen. Het plein stroomde vol en na een paar minuten gespannen afwachting, was daar het grote moment: de Paus! (zie gele cirkel). Weliswaar piepklein, maar toch een bijzonder moment voor Co's pap, mam en tante Nel om de kerkvader in het echt te zien.
Na de zegen hebben we nog een hele tijd staan kijken bij de 'kermis'. Elke zondag trekt de pauselijke zegen gelovigen en groepen uit de hele wereld. En het is boeiend om te zien hoe iedereen op zijn of haar wijze het geloof beleeft. Met de klok mee een paar voorbeelden: het blijmoedige duo Frater Venantius uit Cincinatti, een wat sektarisch aandoend groepje pausgroupies die er van overtuigd is dat de Onbevlekte Overwint (Maria dus), een eindeloze reeks aan vlaggen en vaandels en een folkloristisch koortje uit de Noord-Italiaanse bergen dat met zachte hand door de beveiligers verwijderd moest worden omdat ze na drie liedjes nog geen aanstalten maakten om eindelijk eens door te lopen.
Het meest bijzondere was echter deze processiegroep uit Peru. In het paars gekleed en met een witte strop om de hals torsten de Peruvianen hun loodzware draagbaar over het Pietersplein. Liederen zingend en licht heen en weer zwalkend kwamen ze aan ons voorbij. De vrouwen liepen in vervoering achterstevoren (!) voor de baar uit met banieren, wierookvaatjes en gezangen.
Een paar uur later zagen we vanuit de stadsbus de hele groep met draagbaar en al langs de kant van de weg zitten, ergens in de binnenstad. Helaas lukte het niet om daar een foto van te maken.
En het zal een vooroordeel van me zijn, maar ik vond dat er die middag verdacht veel panfluitindianen rond het Forum Romanum stonden te spelen. Zouden er nog een paar processiegangers aan het bijschnabbelen zijn geweest voor de vlucht terug naar Peru?

2 opmerkingen:

DePiminRoma zei

wat een poppenkast!

Neef Sleutelstad zei

Geweldig neef! Morgen ga ik mijn moeder laten zien hoe zij er op internet uitziet. :-)

Eén ding toch: van "de zege van de paus" krijg ik koude rillingen. Maak er alsjeblieft "zegen" van, dat vind ik wel kunnen. :-p