vrijdag 12 november 2010

Moderne kunst savoureren...

Met collega Ger-i een weekendje naar Londen, heerlijk! Op zaterdag eerst een uitgebreide lunch bij Ger-i's neef Mar-tijn. En daarna samen lopend, kletsend en bussend op stap naar het Tate Modern, YES.
Er was een expositie van de Chinese kunstenaar
Ai Weiwei. Hieronder staat een filmpje hoe dit fantastisch megalomane bizarre werk tot stand is gekomen (kost even tijd maar is echt leuk om te zien).

Dit kunstwerk bestaat uit 100 miljoen (!) porseleinen, met de hand geschilderde zonnebloemzaden. Bedoeling van de kunstenaar is dat je je erover verbaast (gelukt!) en dat je het kan ervaren, erdoor heen lopen, kan voelen, er eens een in je mond kan stoppen (helaas).
Heel bijzonder ook om te bedenken dat die uniformiteit eigenlijk bestaat uit allemaal unieke kleine kunstwerkjes. zaadje voor zaadje heeft 3 a 4 strijkjes met een penseeltje gehad. Een heel Chinees dorp is hier lange periode mee bezig geweest. Mooi om te zien, echt mensenwerk, waanzinnige schaal, passend bij China. Zowel de schaal, als het porselein, als de zonnebloemzaden. In de tijd van Mao was de zonnebloem ook symbool van de revolutie.

Helaas is het idee van het savoureren van dit kunstwerk niet helemaal overgekomen bij 't Tate. Er is een draadje omheen gespannen. Je mag niet aan de zaadjes komen (en je wilt ze toch echt voelen en van dichtbij naar de verschillende penseelstreepjes kijken) en je mag er ook zeker niet doorheen lopen, laat staan in je mond steken. Er staat een suppoost bij die dit ook nauwlettend in de gaten houdt. Waarom: for our safety... Want die porseleinen zaadjes zijn nogal stoffig. En daar kan je problemen van krijgen met je luchtwegen. Dat je daardoor ook een groot deel van de ervaring weghaalt (en dat was echt wel de bedoeling van dit kunstwerk) is gewoon aan voorbij gegaan.
En dat soort onzinnige regeltjes maakt Ka altijd een beetje relnichterig. Die brave uniformiteit... Wat zou er bijvoorbeeld gebeuren als je een muntje naar beneden gooit... Dan doorbreek je het patroon. Zo gezegd zo gedaan. En eigenlijk stond het wel heel geinig. Zo'n kleine zilverkleurige penny in een zee van grijze zonnebloempitten. En ook wel kunstverantwoord. Kunst bekijken is volgens mij een actief iets, je moet er iets mee doen. Meneer Wei Wei is naast kunstenaar ook activist. Hij is al jaren kritsch over de Chinese politiek en kreeg onlangs nog huisarrest(met dank aan artikel van Ger-i). Hij zou zich ook niet laten weerhouden door een saaie suppost en een draadje, toch....

bovenstaande foto met dank aan neef Mar-tijn.

En gelukkig is 'een goede reiziger' overal op voorbereid...

(P.S. en toen kreeg Ka dus een waarschuwing, want een rolletje stophoest neerleggen aan de andere kant van het touwtje en daar een foto van maken kan toch echt niet. Desondanks hebben we veel lol gehad en is Tate Modern een aanrader en zeker een plek om terug te komen).

4 opmerkingen:

marsha. zei

:-D

Lin zei

Haha! En dat muntje heb je dus echt gegooid? Is dat waar dat kringeltje omheen staat? (Ik kan hem niet vergroten.) Ja, Tate Modern is leuk! Zullen we ook een keer samen? Gaan we ook naar de Shakespeare's Globe. Leuk!

Liesbeth zei

Ik heb erg genoten van het filmpje, zeer de moeite waard. En dat dwarsige, dat snap ik maar al te goed, ik zou het net zo voelen.

krien zei

niet stiekem een zaadje kunnen pakken? expo was bij opening op tv en volgens bbc kon je er gewoon doorlopen... soms is kunst ook gewoon vergankelijk, of t wordt minder of de schildering verdwijnt ...of er ligt iemand met stoflongen tussen... muntje is mooie interventie, was lachen geweest als suppoost eroverheen was gelopen en t eruit had gehaald :D