In de avondschemering strijken zeemeeuwen massaal neer op de 140 heiligen rond het Sint Pietersplein. Elk beeld zijn eigen meeuw. 
En de anders zo devoot omhoog starende blikken van de heiligen krijgen plots de angstige trekken van iemand die weet dat er elk moment op zijn of haar gezegende hoofd kan worden gepoept.
Met zijn riante vogelbadjes en volop etensresten heeft het Sint Pietersplein alles wat een meeuw kan wensen. Waarom zou je dan nog teruggaan naar zee? De mediterrane meeuwen hebben allang door dat er in de stad veel meer te schooien valt dan in de azuurblauwe, maar zwaarvervuilde en leeggeviste Middellandse zee. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten