Amor est vitae essentia Liefde is de essentie van het leven
donderdag 30 september 2010
woensdag 29 september 2010
Romeinse wijsheden (XXVI)
Multum legendum est, non multa
Veel moet je lezen, niet velerlei
(je moet in de diepte lezen, niet in de breedte)
dinsdag 28 september 2010
Vakantie voor neef Ar?
Het Instituut is deze dagen slecht bereikbaar: naast vallende takken komt dat vooral omdat de gemeente Rome heeft besloten om de straat opnieuw te asfalteren. Hoofdschuddend heeft Co bekeken hoe dat gebeurt, gewend als hij is aan het tempo van z'n asfalterende neef Ar. In de tijd die neef Ar nodig heeft om een complete snelweg te vernieuwen, doen de Romeinse stratenmakers nog niet eens één rijstrook. Nou werkt neef Ar ook wel heel erg hard: misschien zou hij een uitwisseling met Rome kunnen doen? Komt hij ook eens aan vakantie toe.
Volgens het briefje had de hele klus overigens al gisteren geklaard moeten zijn. Maar door de druk van het Romeinse leven (socialisen vóór het werk, lange pauzes, op tijd naar huis i.v.m. spitsverkeer) zal het zeker de rest van de week duren voordat de hele straat geasfalteerd is.NB: Mogelijk verbaast het u dat de vernieuwing van de straat plaatsvindt pal ná het bezoek van Berlusconi aan onze straat. Waarschijnlijk was de asfaltering gepland voorafgaande aan het bezoek, maar is de opening verplaatst, de vorige klus uitgelopen, is er slecht gecommuniceerd, een planningsfout gemaakt of zit er een baasje in het Romeinse stadhuis die toevallig een politieke tegenstander is van de Italiaanse premier. Kortom, het is één van die ondoorgrondelijkheden van het Italiaanse leven die wij blijmoedig hebben te aanvaarden.
Levensgevaarlijk instituut
Dat niet alleen het Duitse instituut z'n gevaarlijke kanten heeft, ontdekte Co vanmorgen in de lommerrijke instituutstuin. Zonder waarschuwing brak plotseling een zware tak af en stortte op de trap naar de hoofduitgang, en passant een bloempot met zich meesleurend. Niemand raakte gewond, maar Co overweegt om toch maar een helm te lenen bij de Duitsers voor het volgende tuinwandelingetje (een student er voor inhuren gaat 'm net te ver).
maandag 27 september 2010
Co aan de slag
Hoewel deze weblog mogelijk iets anders lijkt te suggereren, bestaat het leven van Co in Rome niet alleen uit tafelen en toeristische trips. Het grootste deel van zijn werktijd brengt Co door in situaties zoals deze: gezeten achter zijn laptop en de boeken in de bibliotheken van de diverse instituten in Rome. En zoals Co al eerder heeft laten zien is dat bepaald geen straf.
Vrijwel ieder Europees land profileert zichzelf met een eigen instituut in Rome. En die instituten zitten meestal in hele mooie gebouwen, die met veel liefde en aandacht gebouwd zijn. Co zit in de bevoorrechte positie dat hij beroepshalve in al die instituten mag rondsnuffelen. Zoals in de Accademia di Danimarca, één van de jongste instituten. Het gebouw uit 1967 is een verrassend ontwerp met een hele mooie bibliotheek. Dankzij een wonderlijk aankoopbeleid hebben ze in hun kleine collectie veel van Co's gading. En je kunt er heerlijk rustig werken, omdat er vrijwel nooit iemand komt in dit instituut dat vooral op kunst is gericht.
Een ander fraai instituut is de Svenska Institutet i Rom. De Zweden zijn de directe buren van het Nederlandse instituut (Co kijkt vanuit z'n slaapkamer recht in de Zweedse bieb). Ze zijn gevestigd in een gebouw uit 1939, in de nationaal-romantische stijl die toen in Zweden geliefd was. Het heeft een hele lichte bibliotheekzaal waar je aangenaam kunt werken.
Een echte klassieker onder de instituten is natuurlijk de British School at Rome. Het is een gebouw dat er uit ziet als klassiek Brits museum (en dat alleen via een reeks eindeloze trappen te bereiken is). Een gebouw met hoge hallen, een fraaie binnentuin, een instituutkat en een spartaanse eetzaal met lange houten tafels, balkenplafond en grote openhaard. Het gebouw stamt uit 1903, de toptijd van het British Empire. Honderd jaar later is het eigenlijk te duur voor de Britten en wordt het met moeite en sponsorgelden overeind gehouden. De bibliotheek is jammer genoeg een jaar of tien terug helemaal gemoderniseerd. Daarbij is veel van de ouderwetse grandeur op de achtergrond gedrongen, al schemert het gelukkig op vele plekken nog door.
De laatste locatie waar Co regelmatig komt biedt helaas geen visueel spektakel. Het Deutsches Archëologisches Institut Rom is tijdelijk gevestigd in een wat treurig kantoorpand in de buurt van station Termini. Slechts een klein deel van de enorme, Deutsch-gründliche collectie is daar aanwezig. De rest moet worden aangevraagd en ligt dan op z'n vroegst de volgende dag klaar. Dat was nodig, omdat het oude gebouw van het DAI vrijwel op instorten staat. Het gerucht gaat hier in Rome dat de situatie in de boekendepots van dat pand zó gevaarlijk is dat het Duitse Instituut studenten inhuurd om (met een helm op) de aangevraagde boeken op te halen. Op die manier loopt de vaste staf in ieder geval geen risico...Net gemist....
Net toen Co een paar dagen weg was, blijkt Berlusconi ons straatje te hebben bezocht! De controversiële minister-president van Italië was in de Via Omero voor de heropening van de Accademia d'Egitto, de Egyptische Academie. Kacokijk had de bloglezers graag een Berlusconi-kiekje gegund, maar helaas: alles wat nog zichtbaar was toen Co terugkeerde was een wat verfomfaaide rode loper.
En nog meer teleurstelling wacht de bloglezer die nu blij verrast is dat de Italiaanse opperpopulist speciaal langskomt voor de opening van een wetenschappelijk instituut. Dit is helaas geen bewijs dat de kleine B. meer interesses heeft dan macht, geld en vrouwen. De Accademia d'Egitto is namelijk een nepinstituut: het is gewoon een onderdeel van de Egyptische ambassade, bedoeld om propaganda te maken voor Moebaraks Egyptische republiek.
Dat is waarschijnlijk ook de reden dat het nieuwe gebouw zo veel mocht kosten. Helaas dus geen arabische bibliotheek en geen kolonie Egyptische studenten in onze straat, maar veel geblindeerde corps diplomatique-auto's en ongure mannetjesputters in foute pakken. Een wereld waar Berlusconi zich vast beter in thuisvoelt dan in academische kringen...
Afstand is betrekkelijk... (2)
Met de laatste zonnestralen die scheerden over de bewolkte Alpentoppen keerde Co vanavond weer terug naar Rome. Zo prachtig melancholiek als Ka kan schrijven, dat kan Co niet. Maar ook Co voelt de afstand nu hij weer terug is in Rome. Een afstand die niet helemaal te overwinnen is. Zelfs niet met warme herinneringen, een gezamenlijke maan, kruidnootjes en marsepein.Gelukkig is afstand inderdaad betrekkelijk. Dankzij de wonderen van de luchtvaarttechniek kon Co even een weekendje heen en weer. Een reis die zijn recente voorouders weken of maanden zou hebben gekost.... En ach, wat is een reis van 1600 kilometer als je 'm vergelijkt met het oneindige heelal of met de eindeloze leegte tussen atomen? Hoe betrekkelijk afstanden in werkelijkheid zijn is goed in beeld gebracht op deze pagina. Reis heen en weer van yoctometers tot yottameters; van de bouwstenen van de quantummechanica tot de grenzen van ons bijna eindeloze heelal. Helaas kan ik deze pagina niet in de blog zetten, maar het is de moeite waard, dus:
KLIK HIER
En de betrekkelijkheid der dingen is natuurlijk ook prachtig in beeld gebracht in deze gouwe ouwe van Monty Python:
Behalve over afstand kun je natuurlijk zeggen dat tijd betrekkelijk is... Maar Kacokijk heeft al eerder aangegeven dat hier wel grenzen aan zijn.
En ach, morgenochtend zien Ka en Co elkaar weer op de Skype en over 2,5 week komt Ka naar Rome!
Heerlijk vooruitzicht...
zondag 26 september 2010
Afstand is betrekkelijk...
Terwijl Ka dit typt is Co weer op weg naar de Eeuwige stad. Een weekend samen is heerlijk en zo gezellig! Het is dan ook wel weer een beetje sip als ie gaat. Dan maar vast een voorzetje voor een blog die Co nog van plan is te maken. Over afstand... Dat het relatief is en hoe je afstanden in beeld kan brengen. Van Yoctometers tot Yottameters. Dat prikkelt de nieuwsgierigheid van onze lezers wellicht en zorgt al voor een beetje voorkennis (begrip komt immers in lagen).
Voor Ka blijft het heel boeiend om een enthousiaste Co vol passie te horen vertellen. Maar ergens blijft het dus wel hangen. In de auto terug een prachtige maan. Hetzelfde hemellichaam dat Co vanuit het vliegtuig ziet en straks in Roma. Daarom maar even een stop gemaakt aan de overkant van de IJssel en ons prachtige Koekstad gekiekt. Op die manier is ie ineens toch weer dichterbij.
Oranje haantje
Italianen houden van opdoffen. Of iets functioneert is minder belangrijk dan hoe goed het er uitziet. Co heeft zich daar afgelopen weken behoorlijk over lopen verbazen. Maar of het in Nederland nou zo anders is? Ka fotografeerde dit automotorische haantje in de Koekstad.
Uiteraard dreunde er net te harde muziek uit. Anders dan in Italië kreeg deze auto wel meer kritische blikken van (sommige) omstanders...zaterdag 25 september 2010
Romeinse wijsheden (XXII)
Caeci caecos ducentes
Blinden worden geleid door blinden
(leiders hebben niet meer kennis dan zij die ze leiden)
vrijdag 24 september 2010
Romeinse wijsheden (XXI)
Qui e nuce nucleum esse vult, frangit nucem
Wie de pit wil hebben, moet eerst de noot kraken
(wie wat wil bereiken moet zich inspannen)
(Plautus, Curculio 55)
(t)Huis, tuin en keuken wijsheden
Romeinse wijsheden XXI, XXII en XXIII komen van een bijzondere locatie. Nog bijzonderder dan de Eeuwige stad? hoor ik u denken. Ja zeker, namelijk vanaf ons eigenste Koekstadse adresje! Co is een paar daagies thuis. Heerlijk!
En hij heeft drie Wijsheden meegenomen in de portemonnee. Vandaag de eerste wijsheid. Morgen weer samen een rolletje openen. De foto hierboven geeft een kijkje in de gekkigheid van het Olsterstel, die ook nog een prachtige bos bloemen hebben neergezet om Co's tussentijdse thuiskomst te vieren!
donderdag 23 september 2010
woensdag 22 september 2010
Multa bierra, multo bene
Als je binnenkomt dan weet je dat dit geen normaal biercafé is. Ze hebben een enorme bar met tientallen taps, maar je mag er niet zelf een biertje halen. Het interieur is trendy, de mooi uitgelichte wand vol flessen ziet er schitterend uit. Dit is biercultuur, maar dan wel op z'n Italiaans.Bier is in Italië aan een opmars bezig. Traditioneel drinken Italianen uiteraard wijn en limoncello. Maar de laatste jaren komen er steeds meer ambachtelijke brouwerijtjes bij in het land dat tot voor kort volledig bedient werd door kattenpisbrouwers als Birra Moretti en Nastro Azzurro.
Dankzij de populariteit van deze nieuwe bieren neemt het aantal biercafés in Italië hand over hand toe. En toch: bier mag dan trendy zijn, je cultuur er op aanpassen is een tweede. Bestel je hier een fles, dan wordt ie speciaal aan tafel opengemaakt en met Latijnse zwier ingeschonken. Je mag 'm nog net niet voorproeven.... Ach, alle verandering is moeilijk: je kunt de wijn wel uit de Italiaan halen, maar daarmee haal je de Italiaan nog niet uit de wijn(cultuur).Dat speciaalbier populair is, ontdekten Marike, Puck en Co toen we op zaterdag niet eens meer binnen gelaten werden in het overvolle biercafé. Daarom moesten we uit arremoede op dinsdagavond terugkomen om aan het bier te gaan. Het leven is zwaar in Rome....
Maar daar smaakt het Italiaanse ambachtelijke bier niet minder om. Proost!Romeinse wijsheden (XIX)
Ut sementem feceris, ita metes
Zoals je zaait zul je oogsten
(Cicero, De Oratore 2.65.261)
dinsdag 21 september 2010
Wiske ontvoerd?
Een jaar of vijftien geleden is in Nederland het verkeersbord 'voetgangersgebied' aangepast, nadat in een enquete bleek dat een meerderheid van de bevolking dacht dat het 'pas op: kinderlokkers' betekende. In Italië is het voetgangersbord nog veel suggestiever dan het Nederlandse bord ooit was. Zeker als ik Suske zou heten, dan zou ik me hier met mijn vriendinnetje niet veilig voelen...
140 jaar Roma Capitale
Rome vierde vandaag z'n verjaardag als hoofdstad van Italië. Het is 140 jaar geleden dat het Italiaanse leger Rome innam op de paus, waarmee de Italiaanse eenwording werd afgerond. Dit gebeurde door het opblazen van een deel van Aureliaanse stadsmuur (in 1870 zo'n 1600 jaar oud!), een handeling die als de Breccia di Porte Pia de Italiaanse geschiedenis in is gegaan.
Zoals het hoort met 19e eeuwse nationalistische evenementen (zeker in Italië!) zijn er talloze schilderijen gemaakt die deze gebeurtenissen op dramatische wijze verheerlijken. In werkelijkheid was het niet zo spannend: paus Pius IX had besloten dat de stad voor de vorm verdedigd moest worden. Bij de eerste bres in de muur legde het hele pauselijke leger de wapens neer. Daarmee kwam een einde aan het bestaan van de Kerkelijke Staat.
We hebben hier al eerder geschreven over het pauselijke leger, dat voor een fors deel uit Nederlanders bestond. Bezield door het katholieke geloof vochten deze zogeheten zouaven een vergeefse strijd om de Kerkelijke Staat van de paus te redden. Zoals hierboven te zien zijn ook hun 'heldendaden' op de nodige slechte schilderijen vereeuwigd.
Echt een groot feest is 140 jaar Roma Capitale vandaag overigens niet geworden. Bij het Porte Pia monument werden kransen gelegd en verder zijn er een paar tentoonstellingen. De geplande festiviteiten werden bijna allemaal afgelast omdat regeringspartij Lega Nord weigerde om geld voor het jubileum beschikbaar te stellen. Lega Nord streeft namelijk naar opdeling van Italië en ziet de Italiaanse eenwording daarom als een historische vergissing...maandag 20 september 2010
Exotische buren
De Belgische buren van het Instituut hebben exotische kostgangers. De fruitbomen in de Belgische achtertuin zijn een favoriete snackplek voor de kolonie halsbandparkieten die het park van de Villa Borghese bevolken. Met hun fraaie kleuren en hun schelle gekrijs brengen ze een stukje tropen vlak buiten Co's slaapkamerraam.
Romeinse wijsheden (XVII)
Stultitiam simulare loco prudentia summa est
Op het juiste ogenblik doen alsof je dom bent is de voornaamste wijsheid
(Disticha Catonis 2.18)
zondag 19 september 2010
Op ontdekkingstocht door Rome
Dit parmantige katje kwam Co tegen op één van de zeven heuvelen van Rome. Hij woont met zijn familie in een enorme tuin midden in de stad. Een tuin waar een mens normaal niet binnenkomt, maar waar Co afgelopen vrijdag even in kon rondneuzen.
Dat hij daar een kijkje kon nemen had Co te danken aan Rome-kenner professor Paul Meijboom. Voor zijn onderzoek op locatie had hij een fotograaf nodig en hij vroeg Marike en Co om mee op pad te gaan.
Het werd een bijzondere ontdekkingstocht door de stad. Langs vele minder gebruikelijke plaatsen die dankzij de mooie verhalen van Paul tot leven kwamen. Zoals deze middeleeuwse trap die beter bekend staat als de Borgia-trap, omdat de legende gaat dat de corrupte Borgia-clan hun overhoop gestoken slachtoffers van deze trap naar beneden gooiden als waarschuwing aan hun tegenstanders.
Hoogtepunt was tot wel het bezoek aan de grote kloostertuin waar Co het kleine katje ontmoette. Door een onopvallende deur ergens langs een drukke straat in hartje Rome kwamen we opeens in een enorme tuin die de hele top van de heuvel bedekte. Een oase van rust vol weelderig groen, compleet met de ruïne van een Romeins aquaduct en muren vol ingemetselde Romeinse resten die nog nooit archeologisch onderzocht zijn.
En niet te vergeten de fantastische uitzichten over de stad Rome. Vanaf de heuvel kon je het Colosseum, de Palatijn en het Forum Romanum overzien. Vanaf de dak van het klooster kon Co zelfs helemaal doorkijken tot aan de Sint Pieter.
En de ontdekkingstocht werd uiteraard meermalen onderbroken voor een hapje en een goed glas.
Zodat het uiteindelijk al redelijk in de kleine uurtjes liep voordat we via een nachtelijke Sint Pietersplein weer terugkeerden naar het instituut.Romeinse wijsheden (XVI)
O sancta simplicitas!
Oh heilige eenvoud!
(in het bijzonder bij verbazing over domheden)
Lief!!!
Co heeft gelukkig veel aanspraak in Rome. Maar ook Ka heeft niets te mopperen. Gister een heerlijke dag met 't maffe Olster stel, arrrr! Weinig eendjes maar wel veel gezelligheid, piraten en kastanjes. Ahoy, me Harties.
En vanochtend ineens koffiebezoek. Krien die haar HJ weg heeft gebracht naar Amsterdam, voor de Dam tot Dam race en op de terugweg even aankwam in Koekstad.
Wat een goed begin van de dag en dan ook nog met krentenbollen, mmmm! zaterdag 18 september 2010
Arrr!
Weekendtip voor een ieder in de hele wereld die zich wel eens wil laten gaan: van onze goeroe, de vrouwelijke helft van het Olsterstel, master of Latijnse spreuken...Morgen is het namelijk Talk like a Pirate Day. en om je goed voor te bereiden op deze bijzondere feestdag hier een instructiefilmpje (let vooral ook op het mooie gebaar dat hoort bij het geluid ARRRR (dit heeft Ka vandaag al meermalen mogen bewonderen en het is nog niet eens 19 september).
Volgend jaar weer?
met dank aan de co-bloggers Olsterstel
Abonneren op:
Posts (Atom)
