Fladderak en pianola's

Met typisch Groningse specialiteiten als fladderak en eierkoeken (wist u dat bijna alle Nederlandse eierkoeken uit één eierkoekenbakkerij in het Groningse Middelstum komen?) werd donderdagavond de trip naar Rottum geestelijk voorbereid. Dat gebeurde in Usquert waar we met een hele groep een overnachting hadden geboekt in het Gemeentelijk Verzorgingsgesticht.

Het valt niet mee om op de Noord-Groningse klei een leuke overnachtingsplek te vinden voor zeven personen. Gelukkig heeft Ka een neus voor aparte (en goede!) locaties. Deze keer vond ze een voormalig armenhuis, dat door de familie Suidman liefdevol was omgebouwd tot een zeer goede en tot in de puntjes verzorgde B&B.

Niet alleen de locatie en de hoge kwaliteit waren bijzonder, dat gold ook voor de hobby van de heer des huizes. Als liefhebber gaf hij ons graag uitleg over zijn pianola, zodat we nu alles weten over deze piano die zelf muziek kan spelen met behulp van een luchtpomp. Enorm populair rond 1900, maar door de opkomst van de grammofoon en de radio vrijwel uitgestorven. De huiskamer was een klein pianolamuseum met diverse pianola's en duizenden geluidsrollen. Hoe dat klinkt, zo'n pianola? Nou, zo:

Na een korte nachtrust kregen we om half zeven 's ochtends een zeer uitgebreid ontbijt, waarbij we een goede bodem konden leggen voor de expeditie en meteen onze kelen konden spoelen die nog droog waren van de fladderak. We hadden deze drank meegenomen als een soort Groningse gadget, maar eigenlijk smaakte het lang niet slecht: het is een soort kruidige citroenbrandewijn, veel smakelijker dan bijvoorbeeld de Friese beerenburg.