Kerstwondertje

Een laat kerstwondertje is vanmiddag verricht door een onbekende Turkse kapper in Sleutelstad. Met drie knippen regelde hij iets waar wij al jaren over zeurden. Hier is het e-mailverslag van Neef Sleutelstad en een vóór/na-foto:

Na een ochtend vol verrichte klusjes liep ik vanmiddag door de stad, en besloot
om meteen punt 8 van mijn lijstje ook maar af te handelen.
Het fijne van een Turkse kapper is dat-ie niet huiverig is voor baarden. Het Turkse ideaal voor een nette baard blijkt evenwel iets af te wijken van het mijne en ik stond wel even te kijken toen ineens tweederde van mijn baard op het laken lag. Het is even wennen, je ziet nu ineens weer de vorm van mijn hoofd.
Enfin, kijk zelf maar... :-)

Inmiddels hebben we begrepen dat er door onze favoriete tante hééél enthousiast is over dit wondertje.

Mooie nachtfoto's

Zondag gingen we met Krien en HJ op stap naar Duitsland. Eerst naar een mooi museum, daarna op industriële ontdekkingsreis. We bezochten eerst Garzweiler, de grootste openluchtmijn ter wereld, waar we vorig jaar ook waren. Daarna gingen we naar ThyssenKrupp in Duisburg. De grootste ontdekking van deze excursie was echter een tip van Harmjob. Hij deed voor hoe we echt mooie nachtfoto's kunnen maken met ons digitale cameraatje. Het resultaat is een paar foto's van grote en unheimische schoonheid.

Foto van de mijn Garzweiler met op de voorgrond de grootste rijdende graafmachine ter wereld, de Bagger 288.

Een overzichtfoto van de Garzweiler-mijn. Elke groep lichtjes is zo'n immense graafmachine.

Ontroerende herinnering aan het leed dat de bruinkoolmijn veroorzaakt. Een kaarsje bij het dichtgemetselde kapelletje van het vrijwel verwoeste dorpje Holz, één van de vele dorpen die voor de bruinkoolwinning moet wijken.

Een goedgelukte nachtfoto van de staalfabriek van ThyssenKrupp bij Duisburg (klik op foto voor vergroting).

En nog een met een overzicht van de staalfabriek.

Een blik in de Matenatunnel die onder de staalfabriek doorloopt. Op het gebied van sociale veiligheid is hier alles fout wat er fout kan zijn: het is leeg, onoverzichtelijk, stinkend, lawaaiierig en verkeerd verlicht. Misschien wel daarom heeft het een fascinerende schoonheid.

Voor een verslag van onze expeditie, en zelfs een filmpje, kijk op de website van HarmJob. Of kijk op de website van het Indrustriegenootschap-in-oprichting voor meer mooie foto's. En hou deze website in de gaten, voor meer foto's en tips voor industriële trips.

Tob niet...

Anders is ook leuk!!!

kerstimpressie 2

1e kerstdag. Gister heerlijk gegeten in Textielstad. Zo nog even de laatste gedichtjes eruit rammelen en dan naar de schoonfam in 't westen, voor 'sinterkerst'. CO nog op één oor, KA wakker. Voor iedereen fijne kerstdagen. Soms is het gewoon er wat van maken, ook als je het graag anders had gezien! Dus muziekie an, lekker eten en extra knuffels voor mensen die belangrijk voor je zijn!

Natuur-item

Met dank aan collega Edwin presenteren we hier een 'cute animal christmas' song. De meningen over dit filmpje heeft splijting van de geesten te weeg gebracht in huize Kaco. Ka is lyrisch en Co vindt het op Jaap Aap lijken. Kijk zelf maar...

Over natuur gesproken. Weet u wat er in onze tuin staat te bloeien? Het eerste sneeuwklokje. Indachtig het kerstlied: 'ondanks 's winters sneeuw en ijs bloeiden alle bloemen...' of anders 'sneeuwklokje klingelingeling'.

Gezellig druk

Het was volgens de VVV 'gezellig druk' in Koekstad tijdens het jaarlijkse Dickensfestival. Net als vorig jaar stonden ook nu weer 160.000 mensen in de rij om door de smalle straatjes van de mooiste wijk van Nederland geperst te worden. Vanaf het station totaan de ingang van de Wallstreet liep de wachttijd op tot drie uur.
Heel toepasselijk had de organisatie Beefeaters geregeld om de toegang te doseren. Maar zodra de speren even opzij gingen kolkte het publiek de Wallstreet in.

Sneeuw lag er niet, maar een handige ondernemer had dat opgelost door een sneeuwmachine aan zijn gevel te hangen. Al was het dan nep, de pret was er niet minder om:

En wat was er nou te zien op het Dickensfestival? Omdat de kaco's er met een boog omheen zijn gelopen, kunnen we het niet uit de eerste hand vertellen. Maar de website van de krant geeft een goede impressie, met veel foto's en een filmpje.

kerstimpressie 1

Als HJ begint met zijn MOOISTEBOOMVAN2008uitdaging, als de taaitjes plaats maken voor kransjes, als kerstborrels en pakketten binnen zijn dan is het tijd voor...

Dickensfestijn in Koekstad.
Of wij gaan? Natuurlijk niet! Met 160.000 andere Nederlanders door de Wallstreet gezellig de kerstsfeer opsnuiven is niet ons idee van een ontspannen begin van de vakantie.

Maar we willen u niet alle voorbereidingen voor dit festijn onthouden. Uit betrouwbare bron weten we dat er in ieder geval een stevig afvalbeleid op het feest is losgelaten. En Koekstad in kerstsfeer is inderdaad heel sprookjesachtig. Daarom deze kerstimpressie.

Griezel in kerststemming...

Onze bijzondere huisgenoot is een oude grijze neuroot die bij elk niesje achter de tv vlucht en de gangkastdeur open wil houden als veilig toevluchtsoord. Normaal ligt hij op bank of stoel te haren maar met kerst krijgt ook hij dat gevoel...

Niet aan het begin natuurlijk. Zo'n groot groen 'natuurding' in de huiskamer is zeker een reden om de gangkast te bezoeken.

Maar op dag vier ligt er ineens 's ochtends een balletje op de grond. Ook zien we hem nu regelmatig met grote ogen bij de boom zitten en wordt er zelfs katachtig speels tegen balletjes geslagen en naar takjes gehapt.

Griezel laat zich zelfs tegenwoordig een mutsje opzetten, trekt daarbij zijn Greebo blik maar blijft al spinnend het suffe houden van de Rode Kater. Best lastig als uiterlijk en innerlijk niet overeen komen.

Kerstpakketpret

Co kreeg vanmiddag zijn eerste kerstpakket in zes jaar tijd. Sinds zijn vertrek bij d'n omroep had hij nooit meer zo'n feestelijke doos mee naar huis mogen nemen. En Co was er blij mee...

Niet alleen vanwege de doos, maar ook vanwege de inhoud. Niets er in dat Co niet lust. Alleen maar spullen voor jongens van de gestampte pot. Bij Co's werkgever weten ze wat hun mannen willen!

C&A aapjes

kent u deze nog...

Toen ik klein was ging ik graag mee winkelen met mijn moeder. Vooral als ze naar de C&A in Koekstad ging. Daar hadden ze er namelijk zo eentje (zo zouden ze ze nu niet meer noemen). Een kwartje erin en dan ging het combootje spelen. En maar kijken welk armpje nu weer omhoog zou gaan en of het fluitgeluid ook klopte met het fluitspelende aapje. Hetzelfde gevoel had ik toen ik dit geweldige filmpje op de BroerseBlog zag. Kennelijk zijn er mensen die veel tijd en passie steken in het maken van animusic. Zo'n filmpje kan natuurlijk ook niet ontbreken bij 'kacokijk'.

Veel plezier

Weesbakje

Ze zijn aangeschaft als opvallende aanvulling tijdens de Koekstadse evementen. Daarom is het een vreemde gewaarwording om ze op een druilerige woensdagavond in de stad aan te treffen. Maar daar stond ie: de Koekstadse evenementenbak, in vol ornaat compleet met vlaggetje. Waarschijnlijk vergeten op te halen na de Sinterklaasintocht op 5 december. Een weesbakje...

groeten uit Praag

HJ en Krien gingen op vakantie in Dorpelstad. Super mooie foto's op de blog! En vast prachtige verhalen.

Deze tekst met foto's kregen we via de mail.
Ook een feest is het grote afvalbakkenverkenningsparcours dat we de afgelopen dagen aflegden in Praag. Nieuwe modellen, rokende modellen, maar ook het daadwerkelijke monteren van de bakken en overig afvalbeleid hebben we op de gevoelige plaat weten vast te leggen. U ziet, zelfs op vakantie laat het afvalplrobleem ons niet los! En dat er af en toe een bak op de foto staat met een trammetje op de achtergrond is natuurlijk alleen maar heel mooi meegenomen.

Bedankt HJ en Krien! Op basis van deze foto's ziet Co al heel veel typen die niet voldoen in de praktijk. Misschien moet hij maar eens naar Tsjechië om afvalbakkenontwikkelingswerk te doen.

Sinterklaas heeft het niet makkelijk

Mogelijk ken je 'm al, maar hij blijft leuk:

Een heerlijk avondje?

De Sneeuw

Vrij naar Munch.

Ka en Co scheiden nog lang en gelukkig

Co's lievelingstante was geschrokken van een berichtje op de blog. Hierbij een geruststelling en onze welgemeende excuses.

Neemt niet weg dat onze scheiding zeer succesvol en naar tevredenheid verloopt. Onze gootsteen is nog nooit zo goed doorgelopen. We hebben een warm gevoel over het scheiden en het openen van het kraantje, om het kostbare vocht af te tappen, is elke keer nog weer een verrassing en een feest.

Het emmertje is na drie weken nog niet vol en stinkt ook nog steeds niet.

Met je hoofd in de wolken

Iedereen die wel eens naar buiten kijkt weet het: in november is meer bewolking dan zon te zien is. Het is daarom goed om ook eens te kijken naar de schoonheid van de wolkenlucht. De Cloud Appreciation Society is juist voor dat doel opgericht. Behalve een mooie naam hebben ze ook een goede website met de mooiste wolkenfoto's. Dus steek je hoofd eens in de wolken en geniet een uurtje.
Hier de foto van de maand november:
clouds over Murcia, Spain © Steen Hastrup-Stilling.

Griezelig 2...

Wat denkt u... doet ie het erom?

maandje te vroeg in het land?

Zelfs deze grote fan van belletjes, kleffe feelgoodmusic, blije, ouwe, romantische meezingers vraagt zich af of dit niet een beetje te vroeg is. Meer dan een maand dit luisteren lijkt me behoorlijk sfeerverpestend...

De bom als toeristische trekpleister

Soms kom je van die filmpjes tegen waar je met open mond naar blijft zitten kijken. Dit is er zo eentje. De atoombom, dat is voor ons doemdenken, koude oorlog, armageddon, geen spinazie, fall out en nare ziekten. Maar in Las Vegas in de jaren 50 dachten ze daar heel anders over. Vanuit de City of Sin kon je de atoompaddestoelen aan de horizon zien. En met speciale atoombomreisjes maakte Las Vegas from the atomic spectre an atomic spectacle. Hier een filmpje over een stad met een bijzondere uitstraling.

Turkish Trash-weekend

Co's broer is een groot filmliefhebber. Vooral de meer obscure films hebben zijn persoonlijke voorkeur. Met trots kondigt hij dan ook zijn nieuwste project aan:

Merhaba mensen!
Dit moet ik even naar jullie malen hoor, ik ben erg blij en trots op dit programma: Turkish Trash-weekend: Turkse B-films uit de jaren '70 en '80. We hebben zelfs een gast uit Istanbul!
Drie dagen Turkse B-films, waaronder een Turkse Star Wars en Rambo...Een soort driedaagse nacht van de Turkse wansmaak! We gaan filmhuis de Cavia aankleden en Turks bier en hapjes regelen erbij: 'Turkse durum, dat breekt zo lekker de dag'. Het programma voor dit filmweekend staat hier (kijk bij 20 november). Of bekijk deze aankondiging op een Turkse filmblog.

Wist u overigens dat Co's broer zijn eerste filmrol al achter de rug heeft? Deze zomer eindigde hij als zombieslachtoffer in de korte hororfilm Zombeer:

Zombeer from Blikschade Films on Vimeo.

Eggheads...

Vrijwel elke weekdag kijken ka en co 'the Eggheads'. Om 7 uur op bbc2 strijdt een team tegen het team van de Eggheads. Het is relax tv, je Engels verbetert en je hoort nog eens wat nieuws.

Wist u bijvoorbeeld dat we in Europa een organisatie hebben die onze buitengrenzen bewaakt? Het heet Frontex. Zelfs co had hier nog nooit van gehoord. Hun hoofdkantoor zit in Warschau. Er is een heuse website, maar voor persinfo en foto's moet je inloggen als journalist. En ze hebben Rapid Border Intervention Teams, maar dan zonder pluizig staartje, verwacht ik maar zo. Doel van deze organisatie? Buitengrenzen bewaken... tegen ?!?

Griezelig...

Onze kat Griezel wordt steeds meer een gezelligheidsdier. De dagen dat hij in de kast doorbracht zijn gelukkig zo goed als voorbij. Hij interesseert zich niet alleen voor zijn directe omgeving maar ook de lesstof van Co vindt hij irritant interessant.

Help, we zijn onveilig!

Het lijkt zo'n mooie stad, Koekstad. Maar de laatste tijd daalt bij ons de waardering voor onze stad net zo snel als de beurskoersen. Eerst was er die oneetbare regionale specialiteit en nu heeft een onderzoek uitgewezen dat we ook nog eens onveilig zijn. Vooral op de onderdelen geweld en vernielingen scoren we goed in Koekstad. Misschien moeten we toch maar uitwijken naar de extreem veilige gemeenten ten noorden en oosten van onze stad. En anders troosten we ons maar met de gedachte dat we nog altijd veiliger zijn dan Grachtengordelstad (2), Sleutelstad (43), Spaarnestad (57) en zelfs de kleine Magnusveste (31).

Hoe is het in uw woonplaats gesteld met de veiligheid? Bekijk hier de complete uitslagen (maar laat u niet bang maken, want ondanks diefstal, inbraak, geweld, vernieling, koek en afvalbakken blijft Koekstad toch leuk).

Deventer Koek

Drs. P - Deventer

Onlangs zat ik in een spoortrein te reizen

En de stad Deventer lag in 't verschiet

Om mijn bekendheid daarmee te bewijzen

Schreef ik gezwind een gelegenheidslied

Deventer koek, Deventer koek

Iedere stad zucht wel onder een vloek

Deventer koek, Deventer koek

Voor het onwelkom familiebezoek

Andere plaatsen creëren jenever

Balletje, gloeilampen, kaarsen of kant

Hier evenwel als goedwillende gever

Staat men met Deventer koek in de hand

Deventer koek, Deventer koek

Is weer wat anders dan zuurstang of snoek

Deventer koek, Deventer koek

Past in de zak van geen enkele broek

Deventer koek, dat is een van de dingen

Die mij als jongetje hebben geschokt

Deventer koek zal ik blijven bezingen

Deventer koek, tot de adem mij stokt

Deventer koek, Deventer koek

Staat al sinds eeuwen als eetbaar te boek

Deventer koek, Deventer koek

Gooi hem daarom niet meteen in een hoek

De foto is van een scholenproject in Koekstad. Maar of dit nu de interesse in deze suffe 'lekkernij' zal verhogen? Tegen elk gezond verstand in zijn er nog altijd mensen erg enthousiast over Deventer koek.

Ka en Co gaan scheiden

Na jaren voortmodderen hebben we eindelijk de (voor ons) juiste beslissing moeten gaan nemen: Ka en Co gaan scheiden. Afgelopen zaterdag viel dit harde, maar onvermijdelijke besluit.

Het was vooral de viezigheid en de stank die ons tot nu van dit voornemen had afgehouden. Maar dankzij een nieuwe uitvinding kunnen, en willen, we er niet meer onderuit. Wat is het geval? Afgelopen zaterdag gingen we langs bij een informatiemiddag over afvalscheiding. Daar werd de Bokashi gedemonstreerd, een manier waarop je ook in een klein huishouden zonder veel overlast zelf je groenafval kunt verwerken. In het kleine bakje kan een maand groenafval dat met een handvol goede bacterieën moet fermenteren. Het resultaat is vocht (dat uitstekend schijnt te werken als pokon of gootsteenontstopper) en een soort pulp, dat in de tuin gebruikt kan worden of stankloos in de groene container kan.
Dankzij een ruimhartige subsidie van de gemeente konden we voor 30 euro twee bakken en een zak bacterieën mee naar huis nemen. Benieuwd wat het wordt...

EPD, dilemma

Vanochtend viel ie in de bus. De brief van minister Klink met een gelikte folder over het Elektronisch Patiënten Dossier. En slechts één formulier om bezwaar te maken, voor de vorm, zogezegd, want bezwaar maken voor dit mooie systeem is toch niet nodig?

Wat vinden we ervan? Gewoon maar laten gaan? Geen bezwaar maken en op een goede dag tot de ontdekking komen dat via ons BSN nr. iedere toekomstige hulpverlener in je persoonlijk dossier kan? Welke garanties komen er dat zorgverzekeraars, bedrijfsartsen, hypotheekverstrekkers waar je een gezondheidsonderzoek bij moet doen, werkgevers hier nooit in komen? Is het nodig dat de fysio, waar je naar toe gaat voor je gebroken enkel na het skiën, ook kan lezen over bijvoorbeeld overspannenheid? Wat wordt er gekoppeld en hoe wordt de veiligheid en privacy gegarandeerd in de toekomst.

Helaas benoemt mijnheer Klink geen negatieve kanten. Ook geen harde afspraken wat betreft privacy. Mogelijkheden tot afscherming van bepaalde gedeelten van het dossier worden in de toekomst mogelijk, maar dat is nu nog niet. Of alles op 'straat' of niets.
En bezwaar maken?!? De folder en de brief hebben de dreigende zin: "Uw huisarts kan u vertellen wat de mogelijke gevolgen zijn als u bezwaar maakt."

Op internet zijn er trouwens veel sites over EPD. Maar de meesten lijken zorg/overheid gerelateerd, dus nadelen en risico's worden mij nog niet duidelijk.

Nog maar even op kauwen. Als veel mensen bezwaar maken wordt wellicht kritischer naar het belang van privacy gekeken. Het dreigende en 'dat is toch vanzelfsprekend' toontje in de folder en brief maakt sowieso dat ik bezwaar wil maken. Voor nu zou dat zonder consequenties kunnen omdat we gelukkig allebei gezond zijn. Maar voor mensen met een chronische ziekte, allergieen, speciale medicatie lijkt het me een lastiger keuze.

herfst?!? niet mokken, lekker....

Eind oktober is er in de Beurs van Berlage een bokbierfestival... Nou ja, een!
Een jaarlijks terugkerend evenement waar fam. en meer graag naar toe gaan. Traditiegetrouw verzamelend bij een helaas dicht cafe op CS om daarna, met een bodem van vette friet, te gaan bokken! De bokjes zijn dit jaar weer smakelijk en er wordt gezellig van elkaar geproefd. Mijn bananen/kruidnagelbier was geen favoriet. Andere bokbieren smaakten de meesten prima. Benamingen als, zoet, vol, bitter, caramel, rokerig, droog, fris, fruitig maar ook het spannende woord 'haarsig' kwamen voorbij in d'omschrijving van bokken. Niemand van ons illustere gezelschap, maar ook de man die dit bocht schonk kon echter uitsluitsel geven over de betekenis van het prachtige woord 'haarsig'. Vanochtend las ik het antwoord in onze mooie Dikke van Dale uit 1961, en dit wil ik jullie niet onthouden : haars: hees, scherp in de keel. Wat zulk een scherp gevoel in de keel geeft (met als voobeeld: levertraan is zo haars). Heren, was het biertje wel lekker? Welke was het eigenlijk ook al weer? Als afsluiter van de avond Moksi Meti, roti en dat soort van eten bij een favoriet in onz' hoofdstad. Hier een sfeerimpressie van een zeer geslaagde zaterdag. En heerlijk dat de zondag een uurtje later begon.

Hier nog een toegift om onze sentimenten weer te geven:

voor of achter...

Twee maal per jaar existentiële twijfel. Moet ie nu naar voren of terug. Gelukkig wordt het in de media vaak genoeg genoemd, dus het komt meestal wel goed. Maar voor de mensen die het nu eindelijk zelf willen onthouden volgen hier wat ezelsbruggetjes:

• Spring Ahead, Fall Back (In het voorjaar "springt" de klok een uur vooruit en in het najaar "valt" de klok een uur achteruit...)
• In het voorjaar gaat de klok een uur vooruit. In het najaar (achter in het jaar), gaat de klok een uur achteruit.
• winter korter zomer langer (In de winter worden de dagen door het verzetten van de klok nog korter, de klok gaat achteruit in de zomer worden de dagen door het verzetten van de klok nog langer).
• Korte broeken korter slapen, lange broeken langer slapen.
• winterug ...
• Als de zomer begint zet je je tuinmeubelen buiten,als de winter komt haal je de tuinmeubelen binnen. (deze vind ik raar, schijnt Deens te zijn?!?)
• als de dagen lengen rent de klok vooruit, als de dagen kort worden, lopen we achteruit. (poëtische afsluiter)

Gé heeft er ook moeite mee...

Een bijzondere kijk op afvalbakken

Ook Martin van Broeseblog is gegrepen door het fenomeen afvalbakken. Maar hij kijkt er wel op zijn eigen, bijzondere manier naar. Zo komt een afvalbak pas op zijn blog als die bak het wereldnieuws becommentarieert:

Als de plaatsing van een afvalbak nét even anders uitpakt:

Of als het niet is wat het lijkt te zijn:

Met zo'n blik op de wereld zie je in afvalbakken soms dingen die andere mensen ontgaan. Zo heeft de nederige Delta AVC-bak in Koekstad inderdaad wel iets van de robot Maximilian uit de Science fiction-film The Black Hole.

En kan een schuine afvalbak heel goed een R2D2 in vermoming zijn (een robotje waar Martin overigens een grote voorkeur voor heeft):

Maar afvalbakken schijnen daar op één of andere manier toe uit te nodigen, zo ontdekte Kaco al eerder.

Afvalbakontboezeming

In onze zelfhulpgroep voor Anonieme Afvalbakkenliefhebbers, deze keer een ontboezeming van de heer HJ te T.

Beste Kaco,

Mijn blikveld op straat is tegenwoordig een andere dan voorheen. Niet langer kijk ik frank en vrij om me heen, nee, tegenwoordig zijn mijn blikken zoekende. Zoekende naar vuilnisbakken in het straatbeeld. Zo ook mijn boodschappenritje richting Textielstad Zuid. Rode punten overal in het stadslandschap. Bammesbakken en zelfs een MegaBammesbak. Wat een verschrikking, ik zeg niet langer vuilnisbak, nee, ik leer langzamerhand de bakken bij hun productienaam. Erger nog, ik moet ze vastleggen in digitale pixels omdat ik van mening ben dat de wereld op de hoogte gebracht moet worden van dit verschijnsel. U merkt het, ik ben mijn onschuld verloren.

Met vriendelijke groet, HJ