Alle vijf fout (+ bonusnummer)

Co is niet een man met opvallende muzikale gaven. Toch wordt hij elke ochtend wakker met meezingmuziek in zijn hoofd. En bij elke gelegenheid welt een toepasselijk deuntje op. Een fout deuntje. Want al schaamt Co zich er een beetje voor, Co heeft iets met foute muziek. En die kan soms heel lang blijven hangen... Afgelopen dagen heeft Co Ka en zijn collega Rob-in geteisterd met het disconummer Do the hustle. Om daar weer vanaf te komen besloot Co dit blogje te plaatsen met zijn top 5 aan foute muziek. Want gedeelde smart is halve smart.

1. Van McCoy - The Hustle. De top vijf begint uiteraard met hét deuntje van de afgelopen dagen:


2. Antz - Guantanamera. En een andere favoriet: Guantanamera, maar dan wel in de variant van de film Antz. Eigenlijk alleen dat traag voortslepende eerste stuk. Dat kan werkelijk daaagen in Co's hoofd blijven steken:


3. The Carpenters - Top of the world. De meeste deuntjes komen echter pas bovendrijven op toepasselijke momenten. Zo komt de tandglazuurverwoestende muziek van The Carpenters langs als Co het idee heeft dat hij het helemaal gemaakt heeft:


4. Gloria Gaynor - I will survive. En Gloria Gaynor komt natuurlijk uitstekend van pas op die momenten dat het juist niet gelukt is, maar dat Co er toch weer strijdvaardig tegenaan gaat:


5. Brenda Lee - I'm Sorry. Al zijn er ook voor Co momenten dat hij gewoon toe moet geven dat hij helemaal fout zat en er niets anders op zit dan de nederlaag te aanvaarden en excuses te maken. Dat zijn de momenten dat opeens Brenda Lee in zijn hersenpan weerklinkt...

Zijn ze fout? Natuurlijk zijn ze fout. En het is maar een kleine impressie van de voorraad foute muziek in Co's geest. Gelukkig is Co degelijk post-modern opgeleid. Dus hij weet: wansmaak is ook smaak. Do the hustle!

Bonusnummer. Gaat geen muziek dan te ver voor Co? Natuurlijk wel. Het bonusnummer is een nummer dat officieel bekend staat als het slechtste nummer dat ooit in de Nederlandse hitlijsten heeft gestaan: Zwaluw ach Zwaluw van Max en Betsy Anders uit 1965. Het nummer is eens omschreven als 'gezongen door een van elke muzikaliteit gespeend duo dat de bus nog moet halen, begeleid door een contactgestoorde pianist'. Let vooral op het muzikale intermezzo in het midden van het nummer:

Is ie fout of is ie fout?

Kloppen je concepten?

Ok, 't is een autoreclame. Maar de boodschap is prachtig. Bekijk je visie op onderwerpen eens van een andere kant.

Kaco vaart ten hemelen

Hoe Kaco de paaszaterdag heeft doorgebracht? Op zo'n 1000 meter hoogte boven de Koekstad in een rieten mandje! Kaco had een ballonvaart gekregen van Jogo als cadeau voor het koperen jubileum.

Met lichte bibbers in de benen, en liederen als Een ballonnetje en We voeren met een zucht door het hoofd, werd op een weilandje in de buurt de ballon opgetuigd onder toeziend oog van de massaal toegestroomde buurtbewoners.

En toen was het zover: Kaco in het mandje, een flinke dot gas in de ballon en daar voer het hele gezelschap ten hemelen. Geleid door een hooikoortsige freelance luchtschipper die voor het geval van nood een blikje Red Bull had meegenomen. Had tenminste iemand vleugels als het mis zou gaan...

Maar natuurlijk ging het niet mis. We voeren door een heerlijke, warme, rustige voorjaarsavond met een riant uitzicht. Onze luchtschipper varieerde onderweg de hoogte van 1000 tot 15 meter, zodat we volop gelegenheid hadden om te genieten van de aanblik van d'n Isel, de Koekstad en de dorpen en landerijen waar we overheen voeren (alle foto's zijn uit te vergroten door ze aan te klikken).

Terwijl Co aan het controleren was of de atlas in z'n hoofd nog klopte, genoot Ka van de vele bijzondere patronen die onder de ballon door schoven....

... en van de luchtballon die zijn lange avondschaduw op het land wierp.

Na ruim anderhalf uur was ergens in de buurt van Brumm'n het gas op en maakte de ballon een hobbelige landing in een koeienweidje. Met vereende krachten werd de grote ballon in een mum van tijd opgeruimd. En daarna was het tijd voor champagne om de luchtdoop te vieren. Jogo bedankt!

Het haasje

Wat is de populairste blog die ooit op Kacokijk geplaatst is? Niet de blog over kernenergie, Co's expeditie in een Romeinse piramide, de kinky kakapo of zelfs de befaamde afvalbakkenontdekkingstocht. Al die mooie blogjes zijn voorbijgestreefd door een blogje waarin Kaco hun verwondering uitspreken over dat suffe folkloristische verschijnsel: de paashaas. Kijk maar onder 'populaire berichten' in de rechterkolom. Wat mensen toch hebben met dit vrijgevige, suffe knaagdier dat de meest wreedaardige en kitscherige trekjes in mensen lijkt op te roepen...

Kaco kan alleen maar hopen dat een visite aan de paashaas mensen aanzet om ook te zoeken naar de vele andere verrassende blogjes die in de afgelopen drie jaar in Kacokijk verstopt zijn...

Veel zoekplezier tijdens de paasdagen! En natuurlijk namens Kaco:

Slecht, hè?

Demonstratief verjaardagsfeestje

Wat geef je aan de leukste jarige-die-alles-al-heeft? Inderdaad, een verjaardagsfeestje met 10.000 bezoekers, een podium, bands en bekende sprekers op de Dam te Amsterdam! Regelen we. Daar draaien wij ons handje niet voor om.

Ka wilde voor haar verjaardag graag naar de anti-kernenergie manifestatie. En zo gebeurde het dat Kaco samen met de neven en Ka's collega P-lis afreisde naar de hoofdstad.

Waar Ka en P-lis enthousiast meededen met het 'demonstratie-moment' (blijkbaar is dat tegenwoordig nodig bij een actie om in de media te komen). Ook hebben Kaco en aanhang naar sprekers geluisterd: de voormannen van de hele linkse oppositie was aanwezig, maar helaas niemand van rechts. Alsof kernenergie een rechts-links probleem zou zijn...

Verder hebben Kaco vooral de ogen uitgekeken naar spandoeken, borden en de outfit van sommige demonstranten. Bij een aantal voelden we ons zwaar underdressed (of in één geval overdressed), kijk hier maar eens voor een impressie:

Het was een geslaagde middag, waar Kaco moe maar voldaan op terugkeken. Heeft het demonstreren geholpen? Volgens de krant niet. Maar het is een eerste stap. Hoe ging dat Chinese spreekwoord ook al weer over de druppel die de steen uitholt?

Nou ja, in ieder geval heeft Kaco
Schoon genoeg van kernenergie
U ook?

sssst... de kleintjes slapen

Bij een winkel in de straat van Kaco staat in de etalage een hok vol kleine kuikentjes. Dat zorgde voor een echt ohhh/ahh moment toen Ka en een collega net nog stonden na te kletsen. De schattige kleine kuikentjes waren heerlijk aan het soezen onder een warme lamp. Zoooo schattig.

Groen vervoer?

Hoe noem je de kruising tussen een grasveld en een scooter eigenlijk? Een Grooter?

Stralend ja, straling nee

De wereld is al stralend van zichzelf...

Zoals Kaco al eerder schreef hebben we daar geen kernenergie voor nodig.

Don't make the world more radiant!

Doe zaterdag net als Kacokijk en kom naar de nationale manifestatie tegen kernenergie.

Amsterdamse school

Het is niet Kaco's hobby om op zaterdag een school te bezoeken, maar voor de Amsterdamse school maken ze graag een uitzondering. Simpele materialen als baksteen en hout, veel oog voor detail en mooie symboliek rond alledaagse dingen, het zijn kenmerken van deze school; een bouwstijl die rond 1915 populair werd in Amsterdam en tot in de jaren dertig grote invloed had in Nederland. Een bouwstijl die bewust tot doel had om de stad te verbeteren door met rationele en tegelijkertijd expressieve ontwerpen schoonheid te brengen, niet alleen in rijke maar vooral ook in armere buurten.Icoon van de Amsterdamse school is Het Schip, een complex arbeiderswoningen in de Spaarndammerbuurt. Het was het vlaggenschip van de socialistische woningbouwvereniging Eigen Haard, die met dit gebouw de arbeiders probeerde te verheffen. De meer gefortuneerde arbeiders overigens, want het complex pakte zó duur uit dat alleen arbeiders met vaste banen (voornamelijk ambtenaren) zich een woning in Het Schip konden veroorloven. In het meesterwerk van architect Michel de Klerk is tegenwoordig een museum voor de Amsterdamse School gevestigd. Kaco was al eens eerder bij Het Schip geweest, maar toen was dit museum gesloten. Op uitnodiging van DePim kregen Kaco daarom zaterdag een rondleiding. Het museum bestaat uit een zeer mooi in stijl uitgevoerd postkantoortje, een modelwoning en een expositieruimte annex theesalon. Details van het postkantoortje staan in de bovenste foto. In de museumwoning viel vooral op hoeveel de socialistische visie op arbeiders overeenkwam met de katholieke en protestante visies: weliswaar geen kruizen en godsverwijzingen, maar net als in christelijke interieurs werden ook de woningen der socialisten volgepropt met vermaningen en oproepen die de arbeiders tot betere mensen moest maken.

Eén van de leuke kanten van de Amsterdamse School is dat het door de gemeente Amsterdam werd geadopteerd als de officiële stijl van de overheid. Nog steeds zijn in de stad overal bruggen te zien in deze expressieve stijl. Ook straatmeubilair werd door de Amsterdamse school architecten ontworpen. Zoals deze openbare politie- en brandmelder, in een tijd voordat iedereen telefoon had de manier om snel hulp in te schakelen.

Op straat is dit straatmeubilair helaas amper meer te zien, maar Het Schip heeft een mooie collectie lantaarnpalen, brieven- en girobussen en hekjes in de museumtuin. En een echte Amsterdamse school afvalbak natuurlijk! De opvallende verschijningen op straat kregen al snel bijnamen. Zo kreeg de lantaarnpaal rechtsonder met zijn helmpje en twee lampen oogjes in de jaren vlak na de Eerste Wereldoorlog de bijnaam 'de onbekende frontsoldaat'.

Wat is een bezoek aan een school zonder vrije tijd na? Uiteraard zochten we na afloop het zonovergoten terrasje van 's lands leukste brouwerij op, om daarna af te sluiten met een gezellig diner bij DePim thuis.

Voorrang voor de lente

Op expeditie langs land en water

Het lijkt weinig meer dan een hele grote zandbak, maar het is het allernieuwste stukje Nederland: de Tweede Maasvlakte bij Rotterdam. Afgelopen weekeinde bezochten Kaco dit nieuwe havengebied vóór de Nederlandse kust, samen met Harmjob en Krien. Met de Futureland Express boemelden we over de enorme vlakte die in de toekomst het nieuwe deel van de Rotterdamse haven moet worden.

Natuurlijk was dat niet het enige wat het gezelschap in Rotterdam deedt: er werd ook getafeld, gekkigheid uitgehaald en heel veel gefotografeerd...

En een bezoek gebracht aan het hoogtepunt van toeristisch Rotterdam: de Euromast. Voor Harmjob en Krien een plek om hun hoogtevrees met succes te overwinnen, voor Co een plek om te controleren of de landkaart in zijn hoofd nog klopt en voor Ka een plek om heerlijk uit te waaien en zich te verbazen over de vreselijke toeristische prullaria.

Het leukste aan een bezoek aan Rotterdam blijft natuurlijk de haven. Een goede ontdekking was de Fast Ferry van de RET. Voor slechts 5 euro een uur lang varen, langs de Maasvlakte, Hoek van Holland en de Maeslantkering, het sluitstuk van de Deltawerken. Met volop uitzicht op de grootste haven en de grootste zeeschepen ter wereld.

Over zeeschepen gesproken, ook de moeite waard: het passagierschip Rotterdam, dat nu in de haven uitgebaat wordt als kantoren, hotel en vooral toeristische attraktie. Een monument van Nederlandse scheepsbouw, met een zeer fraaie jaren 50 uitstraling. Inclusief kapiteinshut, zonnedek, een wanstaltige nachtclub en een rokerslounge met bijbehorende kunst. Meer foto's van dit uitstapje en schip Rotterdam op de website van Harmjob.

Maar het meest de moeite waard vond Co toch wel een weekend lekker weg zijn met Ka. Hij besefte weer helemaal hoe leuk en verrassend ze is!