Tiengemeten, een eiland vol Weemoed, Wildernis en Weelde, volgens Natuurmonumenten. Afgelopen tien jaar werd dit voormalige boereneiland omgebouwd tot een natuurpretpark. Tijd voor Kaco om polshoogte te nemen. Uit betrouwbare bron (voormalig Kaasstads werknemer bij Oogst) kenden we het schrijnende verhaal van arme boeren die moesten wijken voor de milieumafia. Inmiddels kennen we ook een andere kant van het verhaal. Over eilandbewoners die liever geen pottenkijkers op hun eiland hadden en de 'onvermijdelijke' ombouw van het eiland tot slibdepot, kerncentrale of pretpark. Zo gezien was de mileumafia toch niet zo'n slechte optie. Kaco's ervaringen: lekker stil, gemene steekvliegen met felgroene kijkers, mooi, lekker biertje en eten, leuke herberg, directieve paden van Natuurmonumenten, kinderen kunnen geen kunst maken, heerlijk om einden te struinen zonder mensen te zien en zonder auto's.
Natuurmonumenten heeft naar ons idee al te nadrukkelijk geprobeerd een concept neer te zetten op het eiland. Hiervoor is veel van de wildernis, weelde en weemoed eerst tegen de vlakte gegooid om het daarna weer op te bouwen. Ook wij, als bezoekers worden erg gestuurd in wat we moeten beleven. Het is een 'high profile project' en dat merk je. Kaco is nieuwsgierig (en een beetje hoopvol) dat als de greep van Natuurmonumenten iets losser wordt, Tiengemeten zich verder ontwikkelt tot een prachtig natuureiland waar je welkom kunt vertoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten