Deze lieftallige English lady flaneerde door de Jardins van Versailles met haar beau. Voetjes in kittige rijglaarsjes. Knoopjes aan haar boordje. De in leder gehulde handjes snug as a bug in een mofje. Zedig naar beneden kijkend met een zachtroze blos op haar gelaat mocht Ka haar met haar mofje fotograferen. Wat een lieflijk dametje. Zo uit een boek van Couperus gestapt.
Vol bewondering en een beetje verlangen gekiekt aan de vooravond van het nieuwe jaar 2011. Bij elke jaarwisseling blijft het toch even terugkijken en alvast vooruit kijken naar wat wellicht in het verschiet ligt. Nieuwe plannen, dingen waar je mee verder wil (moet?)... dingen die je los wilt (moet?)laten...
Net een fantastisch boek uit: Onverwacht inzicht van Dr. Jill Bolte Taylor. Geschreven door een neurologe die een hersenbloeding kreeg (zie oudere blog, met filmpje). Aan het eind van het boek stond deze wijsheid:
'Ik moet bereid zijn om op te geven wat ik ben, om te worden wat ik zal zijn'
(Einstein)
(Einstein)
Ondertussen is Ka nog maar niet op zoek naar een mofje. Want je kan dan nergens aanzitten, geen foto's maken, geen Co's klieren en nog meer van die dingen die Ka's leven erg leuk maken.
Het blijft een breinkraker:
wat op te geven om te worden wie ik wil zijn.
2 opmerkingen:
Ciao Co & Ka, een heel gelukkig nieuwjaar gewenst uit Londen! : ) Zo te zien hebben jullie het ook prima naar de zin in Parijs - geniet er van!
Tot gauw ziens XX, Marike
'wat op te geven om te worden wie ik wil zijn'?
Eerlijk gezegd snap ik 'm niet echt, 'wat' opgeven? Hoe dan?
En hoe weet je wie je wilt zijn?
Is iemand anders willen worden niet een erg treurig idee? Voor als je een hekel aan jezelf hebt?
Ik vraag maar.
Een reactie posten